Τα τελευταία χρόνια ως μαθήτρια λυκείου, η Ελπίδα Τζιρίτα από τη Μίλατο Λασιθίου ανακάλυψε τις καλλιτεχνικές της τάσεις και στις πανελλήνιες εξετάσεις μπήκε στη Σχολή Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου. Κατάφερε να κάνει πραγματικότητα το όνειρό της, αλλά από εκεί και μετά ξεκίνησαν τα δύσκολα...
Τώρα το 18χρονο κορίτσι θα περιμένει μήπως και γυρίσουν αλλιώς τα πράγματα και μπορέσει να παρακολουθήσει τις σπουδές της στην Πάτρα. Οι οικονομικές δυσκολίες της οικογένειας τεράστιες και έτσι η Ελπίδα στηρίχτηκε στις δικές της δυνάμεις.
Έφυγε για το Λονδίνο και έψαξε δουλειά για να συγκεντρώσει τα χρήματα των σπουδών της, όμως γύρισε άπρακτη στην Κρήτη και θα ξαναπροσπαθήσει μια άλλη στιγμή, μήπως και μπορέσει να πετύχει το στόχο της.
Γι'αυτή την περιπέτεια η ίδια λέει στο madeincreta.gr: «Πέτυχα στη σχολή που ήθελα και αυτή τη σχολή την είχα σε πρώτη προτεραιότητα. Ανταμείφθηκαν οι κόποι μου! Άρχισα, λοιπόν, να το κουβεντιάζω με τους γονείς μου και από τις συζητήσεις που κάναμε κατάλαβα ότι ίσως φέτος, λόγω των οικονομικών δυσκολιών που έχουμε ως οικογένεια, να μη μπορέσω να σπουδάσω. Τα έξοδα είναι πολλά και δεν υπήρχε η δυνατότητα να καλυφθούν. Αποφάσισα, λοιπόν, να βρω μια δουλειά και έτσι να συγκεντρώσω τα χρήματα και να σπουδάσω…»
Αρχικά, βρήκε μια δουλειά σε καφετέρια στην πόλη του Ρεθύμνου, όμως, το ποσό που συγκέντρωσε ήταν… ψίχουλα και δεν αρκούσε για να εγκατασταθεί στην Πάτρα. Γι'αυτό και αποφάσισε να κάνει το άλμα και να φύγει στο Λονδίνο, μετά από πρόταση φίλης της με την οποία δούλευαν στην ίδια καφετέρια του Ρεθύμνου.
Εκεί, πίστευε να μπορούσε σε λιγότερο χρόνο να μαζέψει το ποσό των σπουδών της. Έψαξε, λοιπόν, και ξενιτεύτηκε το καλοκαίρι στο Λονδίνο, αναζητώντας μια ευκαιρία για να κάνει το όνειρό της πράξη. «Θεώρησα», συνεχίζει, «ότι ήταν καλύτερα να πάω στο Λονδίνο, ίσως εκεί να έβρισκα την ευκαιρία που αναζητούσα με μεγάλη αγωνία. Πίστευα ότι αν την έβρισκα, θα μπορούσα να μαζέψω τα χρήματα και να γυρίσω για να κάνω τις σπουδές μου. Όμως δεν ήταν τόσο εύκολα τα πράγματα, όπως τα υπολόγιζα. Ήδη, είχε αρχίσει από πολύ καιρό η αναζήτηση δουλειάς και από άλλους νέους της πατρίδας μου στο Λονδίνο και αρκετοί είχαν βρει δουλειά…»
Ωστόσο, η νεαρή φοιτήτρια δε χάνει την αισιοδοξία της. Πιστεύει σε καλύτερες μέρες και στο φως που θα έλθει, έστω και μετά τα δύσκολα μονοπάτια που πρέπει να περάσουν και πάλι οι Έλληνες και ιδιαίτερα οι νέες γενιές. Άλλωστε, το παρελθόν διδάσκει το μέλλον: «Είμαι αισιόδοξη και αλίμονο αν η γενιά μας δεν ήταν. Μπορεί τα πράγματα να είναι δύσκολα τώρα, όμως εμείς έχουμε δυνατότητες και θα το αποδείξουμε…»
Τώρα το 18χρονο κορίτσι θα περιμένει μήπως και γυρίσουν αλλιώς τα πράγματα και μπορέσει να παρακολουθήσει τις σπουδές της στην Πάτρα. Οι οικονομικές δυσκολίες της οικογένειας τεράστιες και έτσι η Ελπίδα στηρίχτηκε στις δικές της δυνάμεις.
Έφυγε για το Λονδίνο και έψαξε δουλειά για να συγκεντρώσει τα χρήματα των σπουδών της, όμως γύρισε άπρακτη στην Κρήτη και θα ξαναπροσπαθήσει μια άλλη στιγμή, μήπως και μπορέσει να πετύχει το στόχο της.
Γι'αυτή την περιπέτεια η ίδια λέει στο madeincreta.gr: «Πέτυχα στη σχολή που ήθελα και αυτή τη σχολή την είχα σε πρώτη προτεραιότητα. Ανταμείφθηκαν οι κόποι μου! Άρχισα, λοιπόν, να το κουβεντιάζω με τους γονείς μου και από τις συζητήσεις που κάναμε κατάλαβα ότι ίσως φέτος, λόγω των οικονομικών δυσκολιών που έχουμε ως οικογένεια, να μη μπορέσω να σπουδάσω. Τα έξοδα είναι πολλά και δεν υπήρχε η δυνατότητα να καλυφθούν. Αποφάσισα, λοιπόν, να βρω μια δουλειά και έτσι να συγκεντρώσω τα χρήματα και να σπουδάσω…»
Αρχικά, βρήκε μια δουλειά σε καφετέρια στην πόλη του Ρεθύμνου, όμως, το ποσό που συγκέντρωσε ήταν… ψίχουλα και δεν αρκούσε για να εγκατασταθεί στην Πάτρα. Γι'αυτό και αποφάσισε να κάνει το άλμα και να φύγει στο Λονδίνο, μετά από πρόταση φίλης της με την οποία δούλευαν στην ίδια καφετέρια του Ρεθύμνου.
Εκεί, πίστευε να μπορούσε σε λιγότερο χρόνο να μαζέψει το ποσό των σπουδών της. Έψαξε, λοιπόν, και ξενιτεύτηκε το καλοκαίρι στο Λονδίνο, αναζητώντας μια ευκαιρία για να κάνει το όνειρό της πράξη. «Θεώρησα», συνεχίζει, «ότι ήταν καλύτερα να πάω στο Λονδίνο, ίσως εκεί να έβρισκα την ευκαιρία που αναζητούσα με μεγάλη αγωνία. Πίστευα ότι αν την έβρισκα, θα μπορούσα να μαζέψω τα χρήματα και να γυρίσω για να κάνω τις σπουδές μου. Όμως δεν ήταν τόσο εύκολα τα πράγματα, όπως τα υπολόγιζα. Ήδη, είχε αρχίσει από πολύ καιρό η αναζήτηση δουλειάς και από άλλους νέους της πατρίδας μου στο Λονδίνο και αρκετοί είχαν βρει δουλειά…»
Ωστόσο, η νεαρή φοιτήτρια δε χάνει την αισιοδοξία της. Πιστεύει σε καλύτερες μέρες και στο φως που θα έλθει, έστω και μετά τα δύσκολα μονοπάτια που πρέπει να περάσουν και πάλι οι Έλληνες και ιδιαίτερα οι νέες γενιές. Άλλωστε, το παρελθόν διδάσκει το μέλλον: «Είμαι αισιόδοξη και αλίμονο αν η γενιά μας δεν ήταν. Μπορεί τα πράγματα να είναι δύσκολα τώρα, όμως εμείς έχουμε δυνατότητες και θα το αποδείξουμε…»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το blog περιμένει τα νεα και τα σχόλια σας μέσα από το Facebook, το Twitter, και το e-mail μας!