Για τους φίλους της ποπ κουλτούρας, ένα από τα πιο χαρακτηριστικά σημεία συνάντησης των φοιτητών της πόλης αποτελεί η οδός Σαρπηδόνος ή αλλιώς "το Στενό" όπως το αποκαλούν οι περισσότεροι. Ο γνωστός σε όλους δρόμος, εκτός του ότι βρίσκεται δίπλα στην ακτή Ενώσεως στο Ενετικό Λιμάνι, πλαισιώνεται διαχρονικά από στέκια με ιδιαίτερο ύφος, ψαγμένες μουσικές και προσιτές τιμές.
Εδώ στην οδό Σαρπηδόνος τα περισσότερα μαγαζιά διαφοροποιούνται από τα υπόλοιπα της πόλης εξαιτίας της ιδιαίτερης και χαλαρωτικής ατμόσφαιρας, του καλόγουστου design, που προσφέρονται για ατελείωτες ώρες τάβλι μας λέει ο Νίκος, τεταρτοετής φοιτητής στο Τμήμα Μηχανικών και Διοίκησης του Πολυτεχνείου Κρήτης με καταγωγή από την Αθήνα. Μάλιστα ο ίδιος ασχολείται με την ηλεκτρονική μουσική και παίζει μουσική σε ένα από τα καφέ του "Στενού".
«Η φοιτητική ζωή στα Χανιά είναι πιο ήρεμη σε σχέση με την Αθήνα. Ο κόσμος μαζεύεται σε συγκεκριμένα στέκια, βρίσκει άλλους φοιτητές γιατί εκεί μαζεύονται οι περισσότεροι και είναι πιο εύκολο να γνωριστούν με άλλους φοιτητές και να κοινωνικοποιηθούν. Παράλληλα τα στέκια αυτά, όπως τα μαγαζιά της Σαρπηδόνος έχουν προσιτές τιμές για τους φοιτητές και φιλική ατμόσφαιρα. Οι ψαγμένες μουσικές επιλογές αποτελούν επίσης ένα καλό κριτήριο για τους φοιτητές που έχουν μουσικό "αισθητήριο" και ξέρουν ότι στα συγκεκριμένα στέκια δεν θα ακούσουν τα ίδια και τα ίδια» αναφέρει.
Ο Αλέξανδρος, τεταρτοετής φοιτητής στο Τμήμα Μηχανικών και Διοίκησης του Πολυτεχνείου Κρήτης με καταγωγή από τον Πειραιά μας λέει ότι τα ιδιαίτερα κοινά χαρακτηριστικά τόσο του "Στενού" όσο και της "Σπλάντζιας" είναι ο κόσμος και η χαλαρή ατμόσφαιρα. «Είναι κάτι το διαφορετικό μέσα στην πόλη. Ειδικά στο Στενό εργάζονται πολλοί φοιτητές τους οποίους γνωρίζουμε γι? αυτό και το προτιμούμε, καθώς νοιώθουμε την ατμόσφαιρα πιο οικεία».
Όπως αναφέρει η Βίκυ τριτοετής φοιτήτρια του Τμήματος Αρχιτεκτονικής με καταγωγή από την Αθήνα, το "Στενό" είναι «ένα από τα πιο αγαπημένα στέκια στην περιοχή, τα τελευταία χρόνια, λόγω της δωρεάν πρόσβασης στο Ιντερνέτ αλλά και χαμηλών τιμών. Η οδός Σαρπηδόνος είναι από τα πρώτα στέκια που επισκέφθηκα όταν ήρθα ως φοιτήτρια στα Χανιά και αυτό που μου άρεσε ήταν η φιλική ατμόσφαιρα και ο ανεπιτήδευτος κόσμος. Επίσης επειδή τα μαγαζάκια είναι το ένα απέναντι από το άλλο μπορείς να δεις φίλους, να μιλήσεις μαζί τους και να αναπτύξεις την κοινωνικότητα σου. Εχει ένα ιδιαίτερο ύφος αυτός ο δρόμος».
Ωστόσο η τριτοετής φοιτήτρια της Αρχιτεκτονικής επισημαίνει την έλλειψη ελεύθερων δημόσιων χώρων στα Χανιά, τονίζοντας πως «θεωρώ πως ο κόσμος έχει μια διαστρεβλωμένη άποψη για τον δημόσιο χώρο: δεν είναι μόνο παγκάκια και τραπεζοκαθίσματα. Ακόμη και ο χώρος που στεγάζεται το κτήριο της Αρχιτεκτονικής στην Χαλέπα, που είναι πανέμορφος και βρίσκεται κοντά στην πόλη, γίνεται προσπάθεια να μετατραπεί σε συνεδριακό κέντρο προς ιδιωτικοποίηση και το τμήμα μας να μεταφερθεί στα Κουνουπιδιανά».
Η Νταλιάνη
Διασχίζοντας τον δρόμο που κατηφορίζει στην Σπλάντζια και προχωρώντας αριστερά κάτω από τον τούρκικο μιναρέ ξεπροβάλει ο πεζόδρομος της Χατζημιχάλη Νταλιάνη. Μέσα στο γραφικό στενό της περιοχής, υπάρχουν αρκετά μεζεδοπωλεία, καφετέριες και ρακο-μάγαζα, κρασάδικα που αποτελούν φοιτητικά στέκια, χειμώνα - καλοκαίρι.
Η Νταλιάνη με τις αμέτρητες ταβερνούλες, οι οποίες εκτός από τα γευστικά εδέσματα προσφέρει στους φοιτητές, στιγμές χαλάρωσης και ξεγνοιασιάς, ενίοτε και με άκουσμα ζωντανών ρεμπέτικων τραγουδιών. Τα μαγαζιά στην Νταλιάνη αλλά και στα Μαχαιράδικα είναι τα στέκια της Χριστίνας, τελειόφοιτης στη Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών η οποία είναι φοιτήτρια στην πόλη της, τα Χανιά.
Όπως μας εξηγεί πολύ βασικό κριτήριο για την επιλογή ενός μαγαζιού ως στέκι για τους φοιτητές είναι οι προσιτές τιμές, το φιλικό κλίμα και ο κόσμος. «Ο καθένας μπορεί να βρει στα Χανιά αυτό που επιζητά: ήρεμα στέκια ή πιο έντονη νυχτερινή διασκέδαση. Υπάρχουν πολλές επιλογές, ειδικά στην Παλιά Πόλη. Για συναυλιακού τύπου χώρους μόνο είναι πιο δύσκολο. Στην Νταλιάνη κάθε εποχή, Καλοκαίρι ή Χειμώνα βλέπεις κάτι το διαφορετικό. Προσωπικά επειδή σπουδάζω Αρχιτεκτονική μου αρέσει πολύ η αρχιτεκτονική του τοπίου. Μου αρέσει να βλέπω ανάμεσα στα σπίτια τον Μιναρέ. Είναι σαν σκηνικό άλλης εποχής. Επίσης έχει ωραία μαγαζιά, πιο ήρεμα, πιο μαζεμένα και πιο ζεστά. Βέβαια τελευταία έχουν ανοίξει υπερβολικά πολλά μαγαζιά, έχουν μπει παντού τραπεζάκια, κι αυτό που κάποτε θύμιζε πεζόδρομο, πια δεν υπάρχει».
Ο Νίκος, τριτοετής φοιτητής στο Τμήμα Μηχανικών Περιβάλλοντος του Πολυτεχνείου Κρήτης με καταγωγή από την Αθήνα, έχει επιλέξει ως στέκι του το στενό της Νταλιάνη αλλά και το "Στενό" της Σαρπηδόνος. Αλλωστε τα καλύτερα στέκια, κρύβονται στα στενά. «Στην Νταλιάνη μου αρέσει γιατί είναι πιο γραφικά, με τον πλακόστρωτο πεζόδρομο μέσα σε ένα ωραίο στενό που σου θυμίζει ότι βρίσκεται σε νησί. Επίσης μου αρέσει που τα μικρά μαγαζιά βρίσκονται μαζεμένα όλα μαζί πάνω στον πεζόδρομο και έχεις πολλές επιλογές για το πού θα κάτσεις, να πιεις, να φας ή να ακούσεις μουσική. Τα παλιά κτήρια, η αρχιτεκτονική του τοπίου είναι κάτι το διαφορετικό όπως και το γεγονός ότι βρίσκεσαι πολύ κοντά στο παλιό λιμάνι»
Η φοιτητική ζωή στα Χανιά είναι ωραία όπως μας λέει, όμως πλέον τα πράγματα έχουν αρχίσει και στενεύουν λόγω της οικονομικής κατάστασης. «Οι περισσότεροι έξοδοι ενός φοιτητή είναι το βράδυ. Για παράδειγμα γύρω στις εννέα το βράδυ πολλοί μαζεύονται παρέες σε σπίτια (γιατί είναι πιο οικονομικά από το να ξοδεύουν χρήματα έξω) και βγαίνουν πιο αργά, μετά τις 12 τα μεσάνυχτα. Αυτή είναι μια τάση που γεννιέται και από την ίδια την ανάγκη της εποχής, δηλαδή το να μαζεύονται παρέες στα σπίτια με μια μπίρα ή για φαγητό, για πιο φθηνή διασκέδαση».
Τα Μαχαιράδικα
Στην ευρύτερη περιοχή της παλιάς πόλης στα γραφικά Μαχαιράδικα, που αποτελούν τα τελευταία χρόνια ανερχόμενη δύναμη στις επιλογές των φοιτητών, υπάρχουν αρκετά στενά που ικανοποιούν ανά πάσα στιγμή τις γαστρονομικές ανάγκες των νέων παιδιών με τις τιμές να κυμαίνονται σε χαμηλά επίπεδα.
Το στοιχείο εκείνο που καθιστά την περιοχή εξέχουσας σημασίας για τους φοιτητές είναι το εναλλακτικό στυλ έντεχνης και ροκ μουσικής, καθώς και οι χαμηλές τιμές σε εκλεκτούς μεζέδες.
Μαγαζιά σε απόσταση αναπνοής από το παλιό λιμάνι αλλά και το αστικό κέντρο της πόλης, που κινούνται σε διαφορετικό μοτίβο, συνδυάζοντας κρασί, μεζέδες, ρακόμελο, ρακή. Ετσι ο καθένας επιλέγει το στέκι που του ταιριάζει, σύμφωνα με τα δικά του κριτήρια?
Όπως μας λένε οι φοιτητές, η αυθεντικότητα των μεζέδων και του κρασιού? οι χαμηλές τιμές, το ζεστό περιβάλλον και η χαρούμενη ατμόσφαιρα είναι αυτά που προσελκύουν τους φοιτητές σε αυτό το σημείο των Χανίων ειδικά τα τελευταία χρόνια, αποτελώντας πόλο μάζωξης και εστίασης, φοιτητικής διασκέδασης.
Στα Μαχαιράδικα και στα μαγαζιά των πέριξ στενών, συχνάζει περισσότερο η Γαλάτεια, φοιτήτρια στο πέμπτο έτος της Αρχιτεκτονικής.
«Βασικό κριτήριο επιλογής για τους φοιτητές προκειμένου να συχνάζουν σε ένα στέκι είναι οι τιμές, η μουσική, η αισθητική, ακόμα και η ελεύθερη πρόσβαση στο ίντερνετ παίζει ρόλο. Συνήθως οι φοιτητές προτιμούν πιο μικρά, πιο οικογενειακά μαγαζιά. Εγώ συχνάζω κυρίως στα Μαχαιράδικα το βράδυ και το πρωί στην Σπλάντζια. Στα Μαχαιράδικα είναι πολύ όμορφα, μου αρέσει το ύφος των μαγαζιών, που είναι μικρά, που δεν περνάνε αυτοκίνητα από δίπλα σου, είναι πιο ήσυχα και πολύ παρεΐστικα. Η καλή μουσική αποτελεί πάντα κριτήριο, για παράδειγμα στα Μαχαιράδικα βρίσκεις πιο ρεγκε, ροκ, ή εντεχνα ακούσματα. Επίσης το φαγητό στα καταστήματα είναι ωραίο και αρκετά φθηνό» ανέφερε. «Τα στέκια στα Μαχαιράδικα, στην Νταλιάνη, στο Στενό ή στην Σπλάντζια είναι πάντα μια μεγάλη παρέα για όλους, είτε είσαι πρωτοετής είτε παλιότερος φοιτητής», μας λέει ο Γιώργος. Ετσι γίνονται όλοι μια μεγάλη παρέα.
«Είναι προτιμότερο να κάνουμε παρέες και να είμαστε όλοι μαζί, παρά να καθόμαστε ο καθένας μόνος του στο σπίτι του, κλεισμένος στον εαυτό του, ιδιαίτερα αυτήν την περίοδο. Μέσα από τα στέκια που βρισκόμαστε, γνωρίζουμε άλλο κόσμο, ανακαλύπτουμε τις συνήθειες, τη μουσική, τις παραδόσεις του τόπου. Λίγο κρασάκι με καλή μουσική, το να περνάς καλά και συνάμα φθηνά, είναι πολύ ωραίο.
Κι αυτό είναι που πρέπει να αναζητήσουν και να ανακαλύψουν στα Χανιά, οι νέοι φοιτητές. Να δουν την πόλη λίγο διαφορετικά».
Από: Ελένη Φουντουλάκη / haniotika-nea.gr