Ο μεταμοντερνισμός αποτελεί αισθητική, λογοτεχνική, πολιτική και κοινωνική φιλοσοφία, ως προσεγγιστική απόπειρα να περιγραφεί μία κατάσταση, status quo ή απλώς οι αλλαγές που υφίστανται οι θεσμοί και τα συστήματα κατά την μετανεωτερικότητα. Ο μεταμοντερνισμός είναι το πολιτισμικό και πνευματικό φαινόμενο, το οποίο χρονολογείται κυρίως από τα νέα κινήματα στην τέχνη της δεκαετίας του 1920, ενώ η μετανεωτερικότητα επικεντρώνεται στα κοινωνικά και πολιτικά τεκταινόμενα του δυτικού κόσμου, καθώς και τις καινοτομίες σε διεθνές επίπεδο από το 1960 και μετά.
Με αφορμή την συμμετοχή της στο 2ο Φεστιβάλ Ψηφιακού Κινηματογράφου που ολοκληρώθηκε στις 26 Ιουνίου στο Ηoxton στο Γκάζι η Alexandra Perri (Αλεξάνδρα Περρή) αναφέρεται στο εικαστικό ‘γίγνεσθαι’.
Με αφορμή την συμμετοχή της στο 2ο Φεστιβάλ Ψηφιακού Κινηματογράφου που ολοκληρώθηκε στις 26 Ιουνίου στο Ηoxton στο Γκάζι η Alexandra Perri (Αλεξάνδρα Περρή) αναφέρεται στο εικαστικό ‘γίγνεσθαι’.
Η σύγχρονη πραγματικότητα δεν αφήνει πολλά περιθώρια στον καλλιτέχνη να αντιδράσει χωρίς να ‘χρησιμοποιήσει’ την φαντασία του. Αλλαγή νοοτροπίας σημάνει πρώτα αποκατάσταση εσωτερική φαντασίας. Ο καλλιτέχνης και κατ’ επέκταση ο άνθρωπος πρέπει να σκέφτεται κάθε εξωτερικό ερέθισμα. Κάθε τι που προέρχεται από τον ίδιο είναι πνοή αλλαγής για την κοινωνία. Η κοινωνία θα αλλάξει αν κάθε άνθρωπος πράττει σαν καλλίτεχνης: ο κάθε άνθρωπος πρέπει να γίνει ειλικρινής.
Στο έργο της η καλλιτέχνης, όπως γράφει ο Δρ Αναστάσιος Κουτσούκος, αναπαριστά «αντικείμενα από την ανθρώπινη καθημερινότητα» που αποδίδονται με έντονα χρώματα. Στοιχεία από την φύση ταυτίζονται με όργανα απ την ανθρώπινη ανατομία. Μορφές άλλοτε σχηματοποιημένες και άλλοτε υπαινισσόμενες από τα σύμβολα του ανδρικού και του γυναικείου φύλλου, συνδιαλέγονται μεταξύ τους μέσω του βασικού οργάνου στο οποίο αποδίδεται το ερωτικό συναίσθημα: την καρδιά.
Ο μοντερνισμός ορίζεται cog η τέχνη της ρήξης με το παρελθόν (1903-10), με τον ρεαλισμό, τον νατουραλισμό, την παραδοσιακή τέχνη και το παραδοσιακό πνεύμα. Ο διεθνισμός του στυλ. της γλώσσας, της μορφής και της ιδεολογίας είναι κυρίαρχος· ο βολονταρισμός. ο ιστορικισμός και ο μαχόμενος ανθρωπισμός, αναδεικνύονται σε καθοριστικά, καθώς και σε κυρίαρχα ηγεμονικά στοιχεία.
Ο όρος «μεταμοντέρνος», ορίζεται κατά τον Δρ Κουτσούκο Αναστάσιο, ως «αυτός που σχετίζεται με το σύγχρονο ρεύμα της τέχνης που αντιδρά στις φόρμες του μοντερνισμού και χρησιμοποιεί ποικιλία παραδοσιακών στοιχείων σε πρωτότυπες συνθέσεις», καθώς επίσης αυτός που «ακολουθεί αδιάκοπα τις εκάστοτε τάσεις χωρίς αρχές και σταθερά σημεία αναφοράς» και επίσης « ο ακραίος σχετικισμός στις αξίες και στην επιστημονική μέθοδο και η απόρριψη της αντικειμενικότητας».
Ο Μεταμοντερνισμός ή κυριολεκτικά η Δια-Πρωτοπορία (Transavanguardia) εισήγαγε ένα πνεύμα ελευθερίας. Την ελευθερία του καλλιτέχνη να παίρνει στοιχεία από όποια εποχή και από όποια τάση από τον κόσμο της Τέχνης του αρέσει. Μπορεί να αντλήσει έμπνευση από παντού και δεν πιέζεται να αναλάβει τη σκυτάλη στο γρήγορο δρόμο της εναλλαγής των πρωτοποριών. Η καινοτομία δεν είναι πια ούτε ζητούμενο ούτε κριτήριο για την αξιολόγηση του έργου. Αφού όλα έχουν γίνει και έχουν λεχθεί στην Τέχνη, "αυτό που είχε απομείνει για μας ήταν να πάρουμε ψήγματα από ό,τι ήταν βολετό και να τα συνδυάσουμε και να τα ανασυνδυάσουμε με έναν τρόπο που να έχει νόημα".
Ο Μεταμοντερνισμός συνίσταται στην ταύτιση της εικόνας με την πραγματικότητα (ή στηρίζεται στην αναπαράσταση της πραγματικότητας μ' ένα φωτογραφικό λίγο πολύ τρόπο). Ο Μεταμοντερνισμός, αντιπροσωπεύει την κατάργηση sine die του κοινωνικού στοιχείου της τέχνης, θεωρεί κάθε αμφισβήτηση, αντίθεση, κάθε κριτική ή αρνητική θέση σαν πουριτανισμό. Ξεκόβει έτσι από τις μορφικές επεξεργασίες του μοντερνισμού και επιχειρεί μια επιστροφή σε ξεπερασμένες μορφές, δηλαδή σ' αυτές της τέχνης των προηγουμένων ιστορικών περιόδων και ακόμη των εντελώς απομακρυσμένων, οι οποίες έχουν αποστεωθεί από την ίδια την ιστορική εξέλιξη, επιστροφή που αποπειράται να τις ιδανανικοποιήσει αποκαθιστώντας τες, δεδομένης της υποτιθέμενης προγραφής τους από τον «δογματικό» μοντερνισμό. Μ' αυτό τον τρόπο ο μανιερισμός, το μπαρόκ, το δωρικό στυλ κ.λπ., ξαναεπιστρέφουν μερικώς, με τη μεταμοντερνίζουσα αναθεώρηση τους στην επικαιρότητα, στην νέα παγκοσμιοποιημένη οικονομία - κοινωνία.
Ο όρος «Μεταμοντερνισμός» αναφέρεται σε απόψεις ή κινήματα. Το επίθετο «μεταμοντέρνος», λοιπόν, αναφέρεται στο αντίστοιχο κίνημα, ενώ το «μετανεωτερικός» αναφέρεται στην περίοδο χρόνου που ξεκινά στα 1950 και αποτελεί σύγχρονη ιστορία. Παρά την εν λόγω διαφοροποίηση, οι όροι αυτοί χρησιμοποιούνται από κοινού στην καθομιλουμένη, δεδομένης της ρευστότητας, αλλά και της αδιάκοπης εξέλιξης των προσδιορισμών τους από το κοινό.
Η Alexandra Perri (Αλεξάνδρα Περρή) γεννήθηκε στην Αθήνα, αλλά κατάγεται από την Κρήτη. Αποφοίτησε από το Τμήμα Καλών Τεχνών του Πανεπιστημίου του Brighton του Ηνωμένου Βασιλείου με ειδίκευση στην Ζωγραφική και ολοκλήρωσε μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου με ειδίκευση στον Μοντερνισμό και Σύγχρονους Συγγραφείς. Έχει συμμετάσχει σε ομαδικές και ατομικές εκθέσεις ζωγραφικής στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, συμμετέχει σε ομάδες performance ενώ έχει συμβάλλει σε δημοσιεύσεις σε περιοδικά τέχνης , όπως το ΠΟΙΗΤΙΚΗ και το Poetry Review.
Στο έργο της η καλλιτέχνης, όπως γράφει ο Δρ Αναστάσιος Κουτσούκος, αναπαριστά «αντικείμενα από την ανθρώπινη καθημερινότητα» που αποδίδονται με έντονα χρώματα. Στοιχεία από την φύση ταυτίζονται με όργανα απ την ανθρώπινη ανατομία. Μορφές άλλοτε σχηματοποιημένες και άλλοτε υπαινισσόμενες από τα σύμβολα του ανδρικού και του γυναικείου φύλλου, συνδιαλέγονται μεταξύ τους μέσω του βασικού οργάνου στο οποίο αποδίδεται το ερωτικό συναίσθημα: την καρδιά.
Ο μοντερνισμός ορίζεται cog η τέχνη της ρήξης με το παρελθόν (1903-10), με τον ρεαλισμό, τον νατουραλισμό, την παραδοσιακή τέχνη και το παραδοσιακό πνεύμα. Ο διεθνισμός του στυλ. της γλώσσας, της μορφής και της ιδεολογίας είναι κυρίαρχος· ο βολονταρισμός. ο ιστορικισμός και ο μαχόμενος ανθρωπισμός, αναδεικνύονται σε καθοριστικά, καθώς και σε κυρίαρχα ηγεμονικά στοιχεία.
Ο όρος «μεταμοντέρνος», ορίζεται κατά τον Δρ Κουτσούκο Αναστάσιο, ως «αυτός που σχετίζεται με το σύγχρονο ρεύμα της τέχνης που αντιδρά στις φόρμες του μοντερνισμού και χρησιμοποιεί ποικιλία παραδοσιακών στοιχείων σε πρωτότυπες συνθέσεις», καθώς επίσης αυτός που «ακολουθεί αδιάκοπα τις εκάστοτε τάσεις χωρίς αρχές και σταθερά σημεία αναφοράς» και επίσης « ο ακραίος σχετικισμός στις αξίες και στην επιστημονική μέθοδο και η απόρριψη της αντικειμενικότητας».
Ο Μεταμοντερνισμός ή κυριολεκτικά η Δια-Πρωτοπορία (Transavanguardia) εισήγαγε ένα πνεύμα ελευθερίας. Την ελευθερία του καλλιτέχνη να παίρνει στοιχεία από όποια εποχή και από όποια τάση από τον κόσμο της Τέχνης του αρέσει. Μπορεί να αντλήσει έμπνευση από παντού και δεν πιέζεται να αναλάβει τη σκυτάλη στο γρήγορο δρόμο της εναλλαγής των πρωτοποριών. Η καινοτομία δεν είναι πια ούτε ζητούμενο ούτε κριτήριο για την αξιολόγηση του έργου. Αφού όλα έχουν γίνει και έχουν λεχθεί στην Τέχνη, "αυτό που είχε απομείνει για μας ήταν να πάρουμε ψήγματα από ό,τι ήταν βολετό και να τα συνδυάσουμε και να τα ανασυνδυάσουμε με έναν τρόπο που να έχει νόημα".
Ο Μεταμοντερνισμός συνίσταται στην ταύτιση της εικόνας με την πραγματικότητα (ή στηρίζεται στην αναπαράσταση της πραγματικότητας μ' ένα φωτογραφικό λίγο πολύ τρόπο). Ο Μεταμοντερνισμός, αντιπροσωπεύει την κατάργηση sine die του κοινωνικού στοιχείου της τέχνης, θεωρεί κάθε αμφισβήτηση, αντίθεση, κάθε κριτική ή αρνητική θέση σαν πουριτανισμό. Ξεκόβει έτσι από τις μορφικές επεξεργασίες του μοντερνισμού και επιχειρεί μια επιστροφή σε ξεπερασμένες μορφές, δηλαδή σ' αυτές της τέχνης των προηγουμένων ιστορικών περιόδων και ακόμη των εντελώς απομακρυσμένων, οι οποίες έχουν αποστεωθεί από την ίδια την ιστορική εξέλιξη, επιστροφή που αποπειράται να τις ιδανανικοποιήσει αποκαθιστώντας τες, δεδομένης της υποτιθέμενης προγραφής τους από τον «δογματικό» μοντερνισμό. Μ' αυτό τον τρόπο ο μανιερισμός, το μπαρόκ, το δωρικό στυλ κ.λπ., ξαναεπιστρέφουν μερικώς, με τη μεταμοντερνίζουσα αναθεώρηση τους στην επικαιρότητα, στην νέα παγκοσμιοποιημένη οικονομία - κοινωνία.
Ο όρος «Μεταμοντερνισμός» αναφέρεται σε απόψεις ή κινήματα. Το επίθετο «μεταμοντέρνος», λοιπόν, αναφέρεται στο αντίστοιχο κίνημα, ενώ το «μετανεωτερικός» αναφέρεται στην περίοδο χρόνου που ξεκινά στα 1950 και αποτελεί σύγχρονη ιστορία. Παρά την εν λόγω διαφοροποίηση, οι όροι αυτοί χρησιμοποιούνται από κοινού στην καθομιλουμένη, δεδομένης της ρευστότητας, αλλά και της αδιάκοπης εξέλιξης των προσδιορισμών τους από το κοινό.
Η Alexandra Perri (Αλεξάνδρα Περρή) γεννήθηκε στην Αθήνα, αλλά κατάγεται από την Κρήτη. Αποφοίτησε από το Τμήμα Καλών Τεχνών του Πανεπιστημίου του Brighton του Ηνωμένου Βασιλείου με ειδίκευση στην Ζωγραφική και ολοκλήρωσε μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου με ειδίκευση στον Μοντερνισμό και Σύγχρονους Συγγραφείς. Έχει συμμετάσχει σε ομαδικές και ατομικές εκθέσεις ζωγραφικής στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, συμμετέχει σε ομάδες performance ενώ έχει συμβάλλει σε δημοσιεύσεις σε περιοδικά τέχνης , όπως το ΠΟΙΗΤΙΚΗ και το Poetry Review.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το blog περιμένει τα νεα και τα σχόλια σας μέσα από το Facebook, το Twitter, και το e-mail μας!