Κρήτη: Ορφάνια στο χωριό του Δημήτρη Βουρβαχάκη - Κανείς δεν ξεχνά τον διευθυντή του ΕΚΑΒ!

Ο θάνατός του συγκλόνισε τη χώρα - Στο χωριό του Δημήτρη Βουρβαχάκη, αυτά τα Χριστούγεννα η ατμόσφαιρα κάθε άλλο παρά γιορτινή είναι...

Και αυτά τα Χριστούγεννα, ο Δημήτρης Βουρβαχάκης, ο μεγάλος της διάσωσης του ΕΚΑΒ θα έφτανε στο χωριό του στην Καρωτή στο δυτικό Ρέθυμνο, θα ανέβαινε στο ψαλτήρι της ιστορικής εκκλησίας της Κοίμησης της Θεοτόκου και θα έψαλλε τα τροπάρια της γέννησης του Θεανθρώπου.

Το ίδιο θα έκανε, όπως κάθε χρόνο το συνήθιζε και τις εορτές του Πάσχα και το Δεκαπενταύγουστο. Αλλά και στα εξωκκλήσια του Αγίου Αντωνίου στο φαράγγι της Καρωτής, του Τιμίου Σταυρού στις «Δρυγιαδές» και του Άη Γιάννη στον Πετρέ… Ήταν η παραγγελιά του πατέρα του παπά-Ανδρέα; Ήταν τάμα; Ήταν ο εσωτερικός του κόσμος που τον έστελνε;

Φέτος, όμως, τα ψαλτήρια θα μείνουν ορφανά και οι ψαλμωδίες στην Καρωτή θα γίνουν βουβά μοιρολόγια από τους συγχωριανούς του. Ο Δημήτρης της ενέργειας και της προσφοράς χωρίς ανταπόδοση, μέσα στη μαυρίλα του πένθους που τσακίζει καρδιές στο χωριό του, μένει μια συγκλονιστική ανάμνηση που δείχνει την ιερή αποστολή του ανθρώπου.

Ο αναπάντεχος θάνατος του Δημήτρη Βουρβαχάκη και μάλιστα, όταν το μεγάλο μέρος της ενέργειάς του στα 49 του χρόνια αναλώνονταν στην ιερή αποστολή της αλληλεγγύης και της διάσωσης, φαίνεται ακόμη και σήμερα ένα ψέμα στο χωριό του. «Είναι τεράστια η απώλειά του», σημειώνει στο madeincreta.gr, η Γεωργία Κεχουδάκη και συμπληρώνει με σπαραγμό ψυχής: «Ακόμη δεν μπορούμε να το συνειδητοποιήσουμε στο χωριό. Ακούραστος άνθρωπος, θα έδινε πολλά, όπως και ο πατέρας του στις Σαϊτούρες που ήταν εφημέριος. Το ίδιο ακούραστος και αυτός».

Ο Μανώλης Δαμανάκης, ένας άλλος συγχωριανός του, θα πει: «Έφυγε ένας άνθρωπος, που ήταν σε όλα μέσα. Άνθρωπος, επιστήμονας, ψάλτης, λαουτιέρης, μαντιναδολόγος. Όλα τα είχε, ήτανε χρυσό κοπέλι, παραπάνω από καλός. Εκεί που δεν μπορούσε να τα καταφέρει ήταν να κόψει τα φακελάκια των γιατρών!»