Άρχισε να φτιάχνει καφέδες «από 10 χρονών κοπέλι» στο χωριό του, στο καφενείο του μεγάλου του αδελφού. Στα 15 του δούλεψε σε καφενείο στο Ηράκλειο και 4 χρόνια μετά που πήγε στρατιώτης, πάλι καφετζής ήταν, στη λέσχη αξιωματικών.
Προπολεμικά, από το 1938 που αποστρατεύθηκε, άνοιξε στην Κασταμονίτσα το δικό του καφενείο κι όλα αυτά τα χρόνια, όπως λέει στο «Έθνος», έχει φτιάξει εκατομμύρια καφέδες και έχει σερβίρει τον βασιλιά Γεώργιο, τη βασίλισσα Σοφία, τους Βενιζέλους, τον Ιωάννη Μεταξά, υπουργούς, βουλευτές, στρατηγούς, επιστήμονες, αντάρτες της κατοχής, Άγγλους αξιωματικούς, όπως τον Πάτρικ Λη Φέρμορ που απήγαγε τον στρατηγό Κράιπε, αλλά και τη μόνιμη πελατεία του που είναι οι αγρότες και οι κτηνοτρόφοι της περιοχής.
Ο ίδιος εξηγεί ότι ο τούρκικος ή ελληνικός καφές έχει τη φιλοσοφία του και τα «μυστικά» του, ενώ θυμάται τους Τούρκους στην Κρήτη και έχει πολεμήσει στο αλβανικό μέτωπο, αλλά και τους Γερμανούς στην κατοχή.
